Georgia’s ex-first lady “saying yes I will”

გამოქვეყნების თარიღი: 2013.12.28

Sandra Elizabeth Roelofs: "...Our twentieth wedding day isn’t one of roses, but one of thorns and tears Looking up to me, our little boy asks if we soon go home and again, full of hope and trust I say to NIkusha: Yes, we will…”

ავტორი: Salome Pkhaladze ვრცლად>>

თანდებულთა დაპირისპირება

გამოქვეყნების თარიღი: 2013.12.06

შეამჩნევდით, ან ისედაც გეცოდინებათ, რომ რუსულად "უკრაინაში" ითქმის "на Украине", "ზე" თანდებულით და არა "ში"–თი. უკრაინა ერთადერთი გამონაკლისია. რუსები "ზე" თანდებულებს მხარეებისა და რეგიონების მიმართებით გამოიყენებენ, მაგალითად – "на Камчатке", "на Краснадаре" და ა.შ.

ავტორი: გიორგი ლოლაშვილი ვრცლად>>

როგორ მოვხოდი თაგოს სკოლაში

გამოქვეყნების თარიღი: 2013.12.04

დილაადრიან სოფელ თაგოში იმ იმედით წავედი, რომ რომელიმე ოჯახიდან რეპორტაჟს გავაკეთებდი (თაგო ხულოს რაიონში მდებარეობს, მთის კორტოხზე, იქ სადაც ადამიანები საბაგირო გზით ადიან). წინა დღეებში აქ უკვე ვიყავი ნამყოფი და ვიცოდი, რომ ძალიან სტუმართმოყვარე და თბილი ხალხი ცხოვრობს და საუბარზე უარს არ მეტყოდნენ. წინასწარ შერჩეული მყავდა ოჯახი, რომელთანაც მივიდოდი, მაგრამ ადგილზე მისულს, ჩემდა სამწუხაროდ, სახლში მხოლოდ ბავშვები დამხვდნენ. ,,დედა წასულია. ნახირი უნდა გაერეკა და არ ვიცი, როდის მოვა,” _ მიპასუხა ბავშვებიდან ყველაზე უფროსმა. მეც სხვა გზა აღარ მქონდა. ვინაიდან დროში შეზღუდული ვიყავი, სხვა ოჯახი უნდა მომეძებნა და გავსაუბრებოდი. გადავწყვიტე, იმ გზით წავსულიყავი, რომელიც წინა მოსვლაზე არ გამივლია. ჩემდა სამწუხაროდ, არცერთ სახლთან არავინ იდგა, რომ გავსაუბრებოდი. ასე სეირნობა-სეირნობაში აღმოვჩნდი სოფლის ბოლოში. იქიდან ულამაზესი ხედი იშლებოდა, ამიტომ მეც ფოტოების გადაღებას შევყევი და ვერც კი შევამჩნიე როგორ გავიდა დრო. ის იყო ბედს შევეგუე და ხულოში დაბრუნებას ვაპირებდი, ერთ-ერთი შენობის ფანჯრიდან ნაცნობი ხმა გაისმა. ჩვენი მასპინძელი რაინდი ბოლქვაძე აღმოჩნდა. ის მასწავლებელია და მივხვდი, რომ ეს ერთსართულიანი ხის შენობა თაგოს სკოლა იყო. რაინდიმ სკლაში შემიპატიჟა და შესვლისთანავე მივხვდი, რაზე შემეძლო დამეწერა.

ავტორი: ფიქრია ფიჩხაძე ვრცლად>>

სოფელი, რომელიც შეიძლება გაქრეს

გამოქვეყნების თარიღი: 2013.12.04

მანქანა ასფალტიდან ალაგ-ალაგ ამოთხრილ, უასფალტო გზაზე გადადის და ჩერდება. აქ არც აბრაა და არც რაიმე ნიშანი, რომელიც სოფლის არსებობას მიგვანიშნებს, გარდა ბილიკისა, რომელიც მიწას ძლივსღა ამჩნევია. ჩემი მოგზაურობაც აქედან, გმირი კოპალას სახელობის მამულიდან იწყება.

ავტორი: ნათია სუხიტაშვილი ვრცლად>>